مسئولیت پذیری تضمین شده

مسئول دانستن خود و دیگران نسبت به انجام تعهدات

شایستگی تحت عنوان «مسئولیت پذیری تضمین شده» در الگوی جامع شایستگی کورن فِری ، در عامل نتیجه و به عنوان یکی از شایستگی های خوشه تمرکز بر عملکرد مطرح می باشد که در کتاب به عنوان اولین شایستگی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

قبول مسئولیت. تمکین به تعهدات، پاسخگو بودن برای اعمال خود و اقدامات کسانی که رهبری می کنید. همه زیر چتر مسئولیت پذیری قرار می گیرند.

پاسخگو بودن و حصول اطمینان از مسئولیت پذیری دیگران، در داخل و خارج از حیطه کاری، امروز هم مانند همیشه مهم است. مهم و کمی ترسناک. چرا؟

پاسخگو بودن باعث می شود شما بیشتر دیده شوید و در معرض انتقاد قرار بگیرید.

یعنی خود را در معرض خطر قرار دهید. همه نگاه ها به شما است.

اگر تکلیف، پروژه یا استراتژی شکست بخورد، شما در حال انجام آن هستید.

و در این دنیای بیش از حد به هم پیوسته و بیش از حد هوشیار، جایی برای پنهان شدن وجود ندارد.

اما وقتی نوبت به حصول اطمینان از رشد مسئولیت پذیری در سازمان می رسد، جذب ریسک می تواند به طرق مختلف نتیجه دهد.

در پروژه‌های حیاتی، وقتی دیگران بدانند که شما علاقه خاصی به نتیجه مثبتی دارید که همه در تلاش برای رسیدن به آن هستند، اعتماد به نفس را به دیگران القا می‌کند.  

این یک فرهنگ مسئولیت پذیری را در اطراف شما ایجاد می کند.

فرهنگی که در آن افراد مالک تصمیمات و اعمال خود هستند.

جایی که اعتبار تقسیم می شود و سرزنش پذیرفته می شود.

با اطمینان از مسئولیت پذیری در خود و رهبری به گونه ای که دیگران نیز همین کار را انجام دهند، احتمال بیشتری وجود دارد که مورد اعتماد و احترام دیگران قرار بگیرید.

به احتمال زیاد وقتی مشکلی وجود دارد درباره آن صحبت می کنید. در این حالت به کار خود متعهد هستید و احتمال بیشتری برای ارائه عملکرد بالا و موفقیت وجود دارد.

"من موفقیت خود را در این نکته می دانم: هرگز بهانه ای نیاوردم.»

فلورانس نایتینگل - اصلاح طلب اجتماعی و بنیانگذار پرستاری مدرن

مصادیق رفتاری مسئولیت پذیری در سطح مطلوب

- به تعهدات خود عمل می کند و مطمئن می شود که دیگران نیز همین کار را انجام می دهند.

- بر اساس احساس مالکیت، شفاف عمل می کند.

- مسئولیت شخصی تصمیمات، اقدامات و شکست ها را بر عهده می گیرد.

- مسئولیت ها و فرآیندهای روشنی را برای نظارت بر کار و اندازه گیری نتایج ایجاد می کند.

- حلقه های بازخورد را در روند انجام کار طراحی می کند.

مصادیق رفتاری مسئولیت پذیری پایین تر از سطح مطلوب

- نمی تواند سهم منصفانه ای از مسئولیت شخصی را بپذیرد.

- اطلاعات کمی در مورد این که کارها چگونه پیش می رود جمع آوری می کند.

- بازخورد ناکافی ارائه می دهد. نمی تواند به دیگران کمک کند تا روند انجام کار را تنظیم کنند.

- ترجیح می دهد یکی از تعداد زیاد مسئولین یک تکلیف باشد.

مصادیق رفتاری مسئولیت پذیری بالا تر از سطح مطلوب

- مسئولیت نتایج دیگران را بر عهده می گیرد.

- احساس فوریت را ترویج می کند و مسئولیت پذیری فردی را در تیم ایجاد و اجرا می کند.

- برای ایجاد استانداردهای عملکرد صریح با مردم کار می کند.

- کاملاً بر آن چه در حال وقوع است نظارت دارد و می داند هر لحظه اوضاع در چه وضعیتی قرار دارد.

- در بحرانی ترین زمان ها بازخورد متعادلی ارائه می دهد.

مصادیق رفتاری مسئولیت پذیری بیش از حد

- ممکن است برای دیگران اعتبار مناسبی قائل نشود.

- مسئولیت پذیری را به شدت اجرا می کند. موقعیت هایی را که خارج از کنترل افراد است در نظر نمی گیرد.

- تمرکز بیش از حد روی اعداد و داده های سخت. اندازه گیری تبدیل به یک هدف و پیگیری برای خود می شود.

برخی از دلایل احتمالی پایین بودن سطح مسئولیت پذیری

توجه به علل پایین بودن سطح مسئولیت پذیری در صورتی که انگیزه لازم هم برای ارتقای آن وجود داشته باشد می تواند مفید باشد.

بعضی از علل قابل اشاره در این زمینه عبارتند از:

• هدف گرا نبودن

• ترس از اشتباه کردن

• اعتماد به نفس پایین

• ناحیه امن محدود

• فقدان تعهد

• عدم اطمینان از چگونگی اندازه گیری عملکرد

• نادیده گرفتن تصویر کلان

• دوری از مشکلات سخت

• داشتن انتظارات غیر واقعی

فرهنگ

مسئولیت‌پذیری در فرهنگ‌های مختلف به شکل متفاوتی انجام می‌شود.

همکاری فراتر از مرزهای بین المللی به معنای به رسمیت شناختن و احترام به این امر است.

یک تیم برزیلی که با یک تیم آمریکایی کار می کند ممکن است تنش اولویت های مختلف را احساس کند.

هر دو ممکن است مسئولیت تعالی عملکرد را بر عهده بگیرند. هر دو ممکن است احساس فوریت داشته باشند.

اما ممکن است هر کدام چیز متفاوتی را بحرانی ببینند.

برای یک برزیلی، روابط برای رسیدن به نتیجه مهم است. برنامه ریزی بیش از حد مانع این کار می شود.

آمریکایی ها احتمالاً برنامه پروژه را ضروری می بینند.

معاشرت و تعامل برای انجام کار ضروری نیست و حتی ممکن است مانع از کار شود.

مسئولیت پذیری در قبال فرآیند در مقابل مسئولیت پذیری در قبال دیگران.

یک فرهنگ نمی خواهد به افراد آسیبی وارد شود و دیگری نمی خواهد طرح شکست بخورد.

بنابراین چگونه تیم‌های بین‌فرهنگی دیدگاه‌های متفاوت خود را درباره مسئولیت‌پذیری با هم تطبیق می‌دهند؟

از طریق شناخت تفاوت ها، توجه به آن چه توسط دیگران ارزش محسوب می شود. تمایل به سازش و سازگاری.

تیم برزیلی می‌تواند یک برنامه پروژه را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر برای ایجاد رابطه با همکاران خود قرار دهد.

تیم آمریکایی می تواند زمان بیشتری را برای معاشرت و برقراری ارتباط صرف کند.

ایجاد مسئولیت پذیری مشترک در بین فرهنگ ها یعنی تطبیق با آن چه برای دیگران مهم است.

نکاتی برای توسعه شایستگی مسئولیت پذیری

1. از هدف مطمئن نیستید؟

اهداف روشنی را تعیین کنید.

چگونه می توانید مسئولیت مقصد خود را بر عهده بگیرید به جز این که مقصد خود را بشناسید؟

قبل از این که بتوانید مسئولیت هر چیزی را بپذیرید، باید بدانید که چه چیزی مورد انتظار است.

مجموعه ای از اهداف به وضوح بیان شده داشته باشید که به طور خاص نتیجه مورد نیاز را بیان می کند و نتیجه هدف شما را مشخص می کند. به تعبیری تصویر واضحی از آن چه موفقیت به نظر می رسد داشته باشید.

اهداف، به تمرکز بر زمان و تلاش کمک می کنند. آنها همه چیز را منصفانه تر می کنند. آنها روشی عینی برای سنجش فرد در برابر آن چه از او خواسته می شود ارائه می دهند.

می توان از آنها برای جذب افراد استفاده کرد.

نحوه ایجاد اهداف SMART (ویژه، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مرتبط، محدود به زمان) را بیاموزید. وقتی مسئولیت کار یا پروژه ای را می پذیرید یا به کسی محول می کنید، اهداف SMART را برای آن تعیین کنید.

2. تمایل به به تعویق انداختن کارها دارید؟

محرک های اهمال کاری را شناسایی کنید.

به تعویق انداختن یک راه رایج برای اجتناب از مسئولیت یا به تعویق انداختن برخورد با یک موقعیت است.

اغلب به این معنی است که شخص دیگری باید مسئولیت را بپذیرد.

ممکن است دیگران شما را غیرقابل اعتماد ببینند یا فکر کنند که مسئولیت پذیر نیستید.

علت تعلل را مشخص کنید.

آهسته عمل می کنید زیرا به نظرتان می رسد به وظیفه خود درست عمل نمی کنید؟ با کسی صحبت کنید که اعتماد به نفس شما را تقویت کند.

آیا منتظر هستید تا 100% اطلاعات و منابع مورد نیاز برای شروع را در اختیار داشته باشید؟ شروع به انجام کارهایی کنید که می توانید با منابعی که دارید انجام دهید.

آن را خیلی طاقت فرسا می دانید؟ آن را به قطعات کوچکتر و قابل کنترل تر تقسیم کنید. به انجام یک قطعه در روز متعهد شوید.حتی به هدف بزرگتر فکر نکنید. فقط هر روز کاری روی آن انجام دهید.

آیا کار را کسل کننده می دانید؟ بر حس موفقیتی که پس از انجام آن و برداشته شدن از روی میز کار خود خواهید داشت تمرکز کنید.

یا چیز دیگری است؟ وقتی متوجه شدید که چرا کارها را به تعویق می اندازید، می توانید برای رفع مشکل قدم هایی بردارید. از دیگران نیز در شناسایی دلایل خود حمایت کنید.

3.ترس از شکست؟

موفقیت را دوباره تعریف کنید.

آیا نیاز به چیزهایی دارید که از بار اول درست پیش بروند؟

باید کاری را که شروع کرده اید تمام کنید؟

آیا باید وظایف را کامل کنید و آنها را در بسته های تمیز و زیبا بپیچید؟

اگر 100% مواقع قادر به دستیابی به آن نیستید، آن را به عنوان یک شکست در نظر می گیرید؟

همه چیز همیشه در اولین بار درست پیش نمی رود.

همان طور که جان اف کندی زمانی گفت: "هیچ چیز ارزشمندی با تضمین موفقیت انجام نشده است." اغلب، کارهایی که ارزش انجام دادن دارند، نیازمند تلاش مکرر هستند.

ممکن است نیاز به اصلاح میان دوره باشد. گاهی اوقات درست است که یک کار رها شود، هرگز تمام نشود.

دیدگاهی فلسفی نسبت به شکست ایجاد کنید. سیستم پاداش داخلی خود را از سیستمی که فقط تکمیل را جشن می گیرد به سیستمی که تلاش را تشخیص می دهد تغییر دهید.

برای پیشبرد موفقیت آمیز کارها به صورت تدریجی به خودتان اعتبار بدهید.

خود را به خاطر جستجوی بازخورد و رفع اشتباهات تحسین کنید.

شهامت بازنگری در برنامه را داشته باشید. به تصمیمات جسورانه خود برای تغییر جهت یا توقف، در صورتی که این کار درستی است، افتخار کنید.

4.مطمئن نیستید که چرا مشارکت شما اهمیت دارد؟

نقطه اتصال خود را به موضوع پیدا کنید.

اگر نتوانستید ببینید که چگونه تلاش‌هایتان در تصویر بزرگ قرار می‌گیرد. درگیر کردن ذهن و قلب تان همزمان سخت است.

هر کس نیاز به یک خط دید روشن از اهداف شخصی خود تا اهداف سازمان دارد.

 هر آن چه می توانید در مورد چشم انداز، اهداف کلی، مسیر آینده. بیانیه ماموریت و گزارش سالانه را بخوانید. با افرادی که می دانند صحبت کنید.

سپس راهی بیابید تا بیان کنید که مسئولیت‌های شما چگونه با هم تناسب دارند.

چگونه از طریق کارهایی که هر روز انجام می‌دهید به موفقیت کمک می‌کنید.

چرا تلاش شما اهمیت دارد به این واقعیت افتخار کنید که شما مسئول دستیابی به چیزی بزرگتر از خودتان و تیم مستقیم خود هستید.

5. در یک کار جدید در مرحله اول گیر کرده اید؟

برای حرکت رو به جلو تمرکز کنید.

بنویسید الان کجا هستید و کجا می خواهید باشید.

از خود بپرسید: مزایای دستیابی به این هدف چیست؟ برای موفقیت به چه چیزهایی نیاز دارم؟ چگونه به آنجا برسم؟ چه مسیرهایی را می توانستم طی کنم؟ چه کسی دیگری باید درگیر شود؟ چه چیزی می تواند به پیشرفت من کمک کند / مانع پیشرفت من شود؟ چگونه می توانم به نتیجه مورد نیاز برسم؟

پاسخ های خود را بنویسید از آنها برای ایجاد اقدامات استفاده کنید.

با کاری که اکنون انجام خواهید داد شروع کنید. مراحل اقدام بزرگ را به چند مرحله کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید. آنها را به ترتیب زمانی مرتب کنید.

 تاریخی که تا آن هر کدام به انجام خواهد رسید را مشخص کنید.

خودتان را در قبال هر یک مسئول بدانید. پیشرفت خود را به طور منظم مرور کنید و در حین رفتن آنها را علامت بزنید. از برنامه خود استفاده کنید تا از آن چه در حال وقوع است مطلع باشید

6. آیا نیاز به تمرکز دارید؟

به طور منظم پیشرفت را زیر نظر داشته باشید.

چگونه متوجه می شوید که یک نتیجه موفقیت آمیز ارائه کرده اید؟ چه خواهید دید؟ شنیدن؟ احساس؟ چگونه متوجه خواهید شد که در مسیر حرکت هستید؟ از چه معیارهای رسمی و غیررسمی برای اندازه گیری پیشرفت استفاده می کنید؟

نگاهی به آن چه که شما مسئول آن هستید. آیا می توانید با اطمینان به هر یک از این سؤالات پاسخ دهید؟

اگر نه، وقت خود را صرف شفاف سازی کنید. در جایی که نیاز دارید با دیگران بحث کنید.

فرآیندی را برای نظارت بر پیشرفت به سمت دستیابی به هدف تنظیم کنید.

خلاق بودن. با استفاده از وسایل کمک بصری کاوش کنید. شاید یک دماسنج یا یک مسیر دویدن با خط پایان. پیشرفت را در حین حرکت نشان دهید. با نشان دادن "نقاط بحرانی" یا جایی که استانداردها در حال سقوط هستند، احساس فوریت ایجاد کنید.

نقاط عطف کلیدی را نشان دهید. با رسیدن به هر کدام جشن بگیرید.

اهداف تیم یا دپارتمان و وسایل کمک بصری را روی دیوار نمایش دهید - جایی برجسته، جایی که همه آنها را ببینند. اگر اهدافی را برای دیگران تعیین می کنید، آنها را در تعریف معیارهای موفقیت مشارکت دهید.

آنها اغلب به اقداماتی می پردازند که برای آنها مهم است و با اقدامات رسمی متفاوت است. نظارت بر پیشرفت باید انگیزه ایجاد کند، بنابراین اجازه دهید تصمیم بگیرند که چه چیزی آنها را تشویق می کند.

7. مطمئن نیستید که چطور هستید؟

راه هایی برای سنجش تاثیر خود بیابید.

این به شما بستگی دارد که مطمئن شوید کارهای درست، در زمان مناسب و به روش درست را انجام می دهید. 

ایجاد نتایج مناسب تاثیرگذاری مناسب بر دیگران علاوه بر استفاده از اقدامات رسمی برای نظارت بر عملکرد خود، حلقه های بازخورد را در کار خود معرفی کنید.

از دیگران دعوت کنید تا در مورد تأثیر اعمال و رفتارهای شما در حین تجربه آنها اظهار نظر کنند.

هرچه چرخه ها سریعتر و مکررتر باشد، فرصت های بیشتری برای یادگیری دارید.

در مورد آن چه یاد می گیرید فکر کنید. بازخورد را مطابق با آن چه باید به دست آورید ارزیابی کنید. تنظیمات لازم را انجام دهید.

8. دوست ندارید کمک بخواهید؟

غرور را کنار بگذارید.

اگر کمک خواستن برایتان دشوار است، سعی کنید دلیل آن را مشخص کنید.

شاید شما آن را نشانه ضعف می بینید؟ احساس می کنید باید بتوانید به تنهایی با موقعیت ها کنار بیایید؟

واقعیت این است که گاهی اوقات دو (یا بیشتر) ذهن بهتر از یک ذهن هستند.

این احتمال وجود دارد که شما اغلب همه پاسخ ها را نخواهید داشت. مخصوصاً وقتی صحبت از رویارویی با مشکلات سخت می شود.

درخواست کمک در زمانی که شما به آن نیاز دارید؛ منتظر وقوع بحران نباشید وقتی پیشنهاد شد با حسن نیت آن را بپذیرید. اطلاعات بیشتری را جمع آوری خواهید کرد.

دید وسیع تری از موضوع به دست آورید. برای تصمیم گیری درست مجهزتر باشید. قادر به عمل سریعتر. روش های جدید کار را بیاموزید.

ارزش وابستگی متقابل با دیگران را درک کنید. به یاد داشته باشید که درخواست و پذیرش کمک از دیگران باعث نمی شود شما کمتر پاسخگو باشید.

همچنین به این معنی نیست که شما از مسئولیت شانه خالی می کنید. این بدان معناست که شما متعهد به انجام بهترین کاری که می توانید هستید.

9.فرار از اشتباهات؟

هرکسی اشتباه می کند.

اشتباهات با انسان بودن همراه است. وقتی اشتباهی رخ می دهد، پوشاندن آن، دفاع کردن یا حتی حمله کردن وسوسه انگیز است.

از سرزنش بازی، چه سرزنش کردن شرایط یا بدتر از آن، مقصر دانستن شخص دیگری، اجتناب کنید. اشتباه خود را زودتر بپذیرید. آن را عمومی کنید.

به خصوص اگر این خطا بر افراد دیگر یا پروژه های دیگر تأثیر بگذارد. به مردم اطلاع دهید تا آسیب را محدود کنند. شما ممکن است مشکل را ایجاد کرده باشید.

اکنون بخشی از راه حل شوید. شما نمی توانید آنچه را که اتفاق افتاده تغییر دهید، اما می توانید به درست شدن آن کمک کنید.

در مورد اشتباه به صورت واقعی صحبت کنید. یکی از راه‌هایی که می‌توانید از یک اشتباه خوب به دست آورید، این است که همیشه بپرسید: «چه چیزی می‌توانم از این بیاموزم؟»

یک موقعیت بد را به یک درس ارزشمند تبدیل کنید - آن را هدر ندهید.

آن چه را که آموخته اید به کار ببرید تا اشتباه دوباره تکرار نشود. یادگیری از اشتباهات را به یک عادت خوب تبدیل کنید. پیش بروید، روی آن معطل نشوید.

یاد بگیرید که در پذیرش اشتباهات خود راحت تر باشید. برای پوشش فرار نکنید، با واقعیت روبرو شوید. با انجام این کار، دیگران را تشویق به انجام همین کار خواهید کرد.

10. مطمئن نیستید که کار خوبی انجام می دهید؟

آن را بهتر انجام دهید.

هنگامی که به طور مداوم استانداردهای عملکرد مورد نیاز را رعایت می کنید، راحت می توانید راحت باشید. از خود راضی. گیر افتادن در روال انجام کاری که همیشه انجام می دادید. چرا که نه؟

پس از همه، شما کار خوبی انجام می دهید، درست است؟ در حالی که پاسخ به آن ممکن است امروز بله باشد، با گذشت زمان احتمالاً منفی خواهد شد.

عقب نمانید استانداردهای شخصی خود را بالا ببرید. اهداف کششی تعیین کنید. خود را به سطح بعدی موفقیت سوق دهید. فعالانه راه هایی را پیدا کنید که بتوانید کار بهتری انجام دهید. باورهای محدود کننده در مورد آنچه می توانید به دست آورید را به چالش بکشید.

شهامت این را داشته باشید که از منطقه راحتی خود خارج شوید. این جایی است که شما بزرگترین پاداش ها را دریافت خواهید کرد.

11. از دادن بازخورد اجتناب می کنید؟

اصول بازخورد سازنده را بیاموزید.

بازخورد صادقانه به مردم امکان می دهد بدانند که چگونه عمل می کنند. می تواند تأیید کند که آنها استانداردهای مورد انتظار را برآورده می کنند.

یا می تواند به آنها بفهماند که در حال کوتاهی هستند. آن را واقعی نگه دارید. در مورد رفتارها صحبت کنید - چیزهایی که دیده اید و شنیده اید که شخص انجام می دهد. درباره هویت آنها - چه کسی هستند یا ارزشهایشان اظهار نظر نکنید.

در مورد این که چه چیزی خوب پیش رفته و چه چیزی نیاز به تعدیل دارد، مشخص باشید. آنها را راهنمایی کنید تا اصلاحات میان دوره را انجام دهند.

بازخورد "در لحظه" را ارائه دهید - در حالی که رویداد هنوز به اندازه کافی تازه است تا نظرات شما طنین انداز شود. آن را برای روزها یا هفته ها به تعویق نیندازید.

قبل از این که یک خطا به مشکل تبدیل شود به آن اشاره کنید. به یاد داشته باشید، بازخورد زمانی که منطقی است باید متعادل باشد. افراد را در حال انجام یک کار درست دستگیر کنید.

ارائه بازخورد منظم را در اولویت قرار دهید. پاسخگو بودن برای دادن بازخورد به دیگران کمک می کند تا در قبال اعمال خود پاسخگو باشند.

تکالیف شغلی

• خودتان را برای حل مشکل سختی که نیاز به کمک دیگران دارد، رهبری کنید. بدانید که دیگران چه چیزی برای ارائه دارند و چگونه می توانند از شما حمایت کنند.

• داوطلب شوید تا پیشنهادی را به یک تیم ارشد ارائه دهید که می‌دانید باعث ایجاد مشاجره می‌شود، آن را مطرح نمایید.

سوالات چالش برانگیز و تشویق به بحث. برای مبارزه با گوشه خود آماده باشید.

• برای رهبری تعریف اهداف SMART برای یک پروژه جدید یا در حال تحول، داوطلب شوید.

• روی پروژه ای کار کنید که عملکرد و نتایج را تجزیه و تحلیل می کند و مسئولیت بازخورد نتیجه را به دست اندرکاران می پذیرد.

• مجموعه ای از معیارهای رسمی و غیررسمی پیشرفت را برای مسئولیت های فعلی خود طراحی کنید. آنها را با رئیس خود به اشتراک بگذارید. پیشرفت خود را به طور مداوم بررسی کنید

برای تأمل وقت بگذارید…

در نظر بگیرید که مسئولیت پذیری همچنین به این معنی است که احتمالاً زمانی که همه چیز درست پیش می رود، اعتبار را دریافت خواهید کرد. مسئولیت پذیری مستلزم انجام کارهای سخت و روان با هم است.

 

 به یاد داشته باشید که موفقیت اغلب به مشارکت هر یک از اعضای تیم بستگی دارد. اگر کسی کار را انجام نمی دهد، باید پیشرفت کند یا عواقب آن را بپذیرد. در غیر این صورت ممکن است کل تیم آسیب ببیند.

"کمتر چیزی می تواند تا این اندازه به رشد یک فرد کمک کند که مسئولیتی را بر دوش او بگذاریم و به او بفهمانیم که به او اعتماد داریم."

بوکر تی واشنگتن - مربی، نویسنده و سخنور آمریکایی